Helaas, het had zo mooi kunnen zijn. Een halve Streetrock is geen Streetrock. En de voorwaarden waren zo gunstig: mooi weer, een goed programma, een strakke organisatie en een prachtig opgebouwd terrein in hartje Bakel. Zaterdag: de terrassen zaten vol en ik heb het festivalterrein nog nooit zo vroeg zo vol gezien. Machete trapte energiek af met een echte Bakelnaar als invallend gitarist, Willem Verachtert. Bon Scotch en Stone Sessions stookten het vuurtje mooi op met hun flitsende zangers, gitaristen en drummers. Zij lieten zien hoe het moet, spelen op Streetrock. Ze waren vooraf gegaan door de Tree Gees uit Italië die met zijn vieren de Bee Gees een beetje tot leven wekten. De band was nogal statisch en bovendien is het mijn muziek niet zo, die met hoge stem gezongen ballades, maar als de muziek me niks doet, kijk ik naar wat er op het terrein gebeurt. Wat ik zag: veel mensen die de liedjes meezongen waaronder een man van, ik denk, veertig, die zijn partner langzaam naderde met de meegezongen woorden 'it's only words, and word are all I have, to take your hart away... en dit eindigde in een kuise kus. Prachtig.
Na overleg met de autoriteiten werd het zondagprogramma afgelast: kans op noodweer. Dat was een grote domper. Ik had mij erg verheugd op Imitallica en zeker op Stahlzeit, de Rammstein coverband, met hun bombastische show, compleet met vuurwerk en flitsende attributen. Bovendien zou Doe Mar Wa om 13u het programma openen ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Streetrock. De domper was uiteindelijk nog groter toen bleek dat het met dat noodweer erg meeviel: een malse bui met een beetje extra wind. Zo zie je maar weer: voorspellen is moeilijk en dat geldt niet alleen voor het weer.
Hulde aan de organisatie en sponsoren van dit geweldige festival, waar we als Bakel trots op mogen zijn.
